Karsjen Lieuwes (N25)
Het familieverhaal wil dat in de jaren 1920 de Boksumer Tamminga's op zondag koffie dronken op de familieboerderij Oedsmawei 11. Daar woonden Lieuwe (N26) en Akke en beppe Sara (N2) woonde bij hen in. Alle jongens hadden daar hun eigen goudse pijp vertelde Dirkje Ytzens (N233).
'Gaan wij naar den afgrond', zullen de broers aan Karsjen (N25) hebben gevraagd, naar de titel van de brochure die hij in 1927 had geschreven. Karsjen maakte vanaf 1923 deel uit van Provinciale Staten.
Maar hij vertegenwoordige niet de Antirevolutionaire partij, zoals te verwachten was van een gereformeerde boer. Hij had zitting voor de Plattelandersbond en een vreemde eend in de politieke vijver in de vooroorlogse jaren, met populistische trekjes in modern jargon. Hij vond dat de provincie teveel werd bestuurd door mensen met een ambtenaren-achtergrond, die te gemakkelijk de financiele konsekwenties van het beleid doorschoven op het bord van de gewone burger.
Karsjen werd boer af, ging handelen in hooi en onroerend goed. Vanaf 1929 verschenen advertenties in de Leeuwarder Courant van Tamminga's Woningbureau aan de Schrans in Huizum bij Leeuwarden. Ook zijn politieke orientatie veranderde: in 1931 is hij candidaat voor de Staten van de Christen Demcratische Unie, een partij waarin pacifisten en ijveraars voor een beter pachtstelsel samenwerkten. Hij en de partij haalden geen zetel. Karsjens positie binnen de CDU kwam zelfs onder druk toen hij adverteerde in een partijblad en hoge rendementen beloofde op investeringen in onroerend goed. Dat laatste viel slecht bij mensen in de CDU met anti-kapitalistische opvattingen.
De CDU kreeg nieuw elan door een andere Boksumer, Hendrik van Houten uit het het gezin van de koster van de gereformeerde kerk en broer van de schrijver Ulbe van Houten. Karsjen kwam op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamer maar werd niet gekozen.
Het vormgeven van collectieve pensioenen hield in de jaren van de CDU de politiek bezig. De partij van Karsjen Tamminga koos voor staatspensioen. Zelf speelde hij een rol in de Christelijke Bond voor Staatspensionering waarvoor hij een brochure schreef.
Karsjen Tamminga bemoeide zich ook met de kaashandel vanuit een pakhuis aan de Schrans in Leeuwarden
net aan de Huzemer kant van de 'spoorhekken'. In de bezettingstijd faciliteerde hij het verzet
